door Leonie Nuijen | mei 7, 2023 | Babyverlies en de omgeving, Het rouwproces na babyverlies
Je kunt er niet omheen. Volgende week is het de tweede zondag van mei: MOEDERDAG
Elke winkel, elk reclameblok, elke folder…. overal is MOEDERDAG
Een dag waar alle moeders in het zonnetje worden gezet.
Moeders die hun eerste Moederdag vieren
Moeders in spé
Moeders
Oma’s…
Maar wat als Moederdag een zwarte rand heeft?
Omdat zij haar kind is verloren?
Omdat zij door omstandigheden haar kind niet ziet?
Omdat zij haar o zo gewenste kindje nooit heeft gekregen?
Hoe moet het voor die moeders zijn om Moederdag mee te maken?
Zo pijnlijk. Zo verdrietig…
Toen bij mij een zwangerschap uitbleef, huilde ik op Moederdag om het verlangen. Toen ik uiteindelijk via IVF zwanger werd, droomde ik van mijn eerste Moederdag. Helaas overleed mijn dochter tijdens de zwangerschap. Ik was moeder maar in stilte. Moederdag had opeens een andere lading…. Pijnlijk. En het gemis van mijn kind was groter dan ooit…
Toen lag er een kaart in de bus: Voor de liefste moeder. Met aan de binnenkant de volgende tekst: Hoe anders had het moeten zijn. Jij en ik samen Moederdag vieren. Ik als oma en moeder en jij als dochter en moeder. Ook al is Madelon niet hier. Je bent en blijft de liefste moeder. Ik denk aan je… mamma
Deze kaart en deze tekst was precies wat ik nodig had om deze dag door te komen. Ik was mamma maar wel in stilte. Deze kaart gaf mij troost en erkenning
Laten we beseffen dat Moederdag niet voor iedereen even ‘kleurig’ is. Maar ze zijn wel moeder. Laten we deze moeders niet vergeten
Stuur haar een kaartje. Bel haar op. Nodig haar uit. Laat haar weten en voelen dat Moederdag niet ‘gezellig’ hoeft te zijn maar dat het een dag is waarin de liefde voor haar en haar kind centraal staat
door Leonie Nuijen | mei 3, 2023 | Het rouwproces na babyverlies
Een melding van mijn telefoon met herinneringen. Foto’s en filmpjes die mij laten glimlachen en weer even terugbrengen naar dat moment.
Dan komt er een beeld voorbij. Van mij. Net zwanger en trots kijkend naar de camera. Onbezorgd en vol verwachting. Blij. Ik kijk naar de datum en zie 11 augustus 2014. Het dringt tot mij door dat dit mijn eerste zwangerschap was. Ik was zwanger van mijn dochter.
Ik word even overvallen door verdriet
Even ben ik uit balans. Voel ik weer de leegte en het verdriet. Maar dan neemt de liefde en trots de overhand. Precies zoals op de foto. En besef ik dat het verdriet echt plaats heeft gemaakt voor liefde en trots.
De belofte weer gelukkig te worden, zorgde ervoor dat we ons leven weer oppakten
Na haar overlijden, beloofden we Madelon dat we weer gelukkig zouden zijn. Dat we haar in liefde zouden gedenken. Immers haar komst was het mooiste wat ons was overkomen. De mooiste tijd van ons leven. En dat werd nu overschaduwd door verdriet. Dat verdiende ze niet.
Het lijkt heel simpel maar dat was het zeker niet. Maar het is uiteindelijk wel hoe we haar herinneren. En ook haar broertje dat een jaar later overleed.
Alle emoties omarmen, ook die we liever niet voelden, hielpen ons door het rouwproces
Door het verdriet en alle andere gevoelens te omarmen. Door toe te geven aan het rouwproces. Door te erkennen dat we gevoelens hebben die we liever niet willen voelen. Die we liever niet bij onszelf willen ontdekken. Omdat we ons ervoor schamen.
We lieten ons meevoeren met de wind en deinde mee op de golven. Maar dat niet alleen. We verplichtten ons om afleiding en lichtpuntjes te zoeken. Hoe klein ook.
En zo kwamen wij op het punt waar wij nu zijn. Gelukkige ouders van drie kinderen. Waarvan twee vlinderkindjes.
Het verlies heeft mij ook inzichten gebracht
Iedere dag zie ik lichtpuntjes. Iedere dag besef ik hoe bijzonder het leven is. Met al zijn mysteries. En ben ik dankbaar. Dankbaar dat mijn twee oudste kinderen mij deze waardevolle levenslessen hebben gegeven.
Het leven kan abrupt over zijn dus geniet van het moment en stel niet uit wat je vandaag kunt doen.
Geluk zit in kleine dingen; de ontluikende natuur bij het begin van de lente, een zonnestraal op een bewolkte dag, de geur van gras, samenzijn met mensen van wie je houdt…
Wanneer ik dit schrijf, kijk ik naar de herinnering van vorige week. Samen met mijn zoon op Koningsspelen.
door Leonie Nuijen | apr 4, 2023 | Babyverlies en de omgeving, Het rouwproces na babyverlies, Weer aan het werk na het verlies van je baby
20230615_je-verliest-niet-alleen-je-kind
door Leonie Nuijen | apr 3, 2023 | Feestdagen, Het rouwproces na babyverlies
Net als vorig jaar hebben wij weer twee vazen met Paastakken.
Eén voor Madelon en één voor Oscar.
Idee van onze jongste.
En ik merk hoe blij ik ermee ben.
Net als vorig jaar hangen onze bomen vol met vlinders. Vlinders die ik kocht omdat alle eieren uitverkocht waren… maar achteraf zo’n prachtig symbool bleken.
Onze kinderen kwamen als vlinders en vlogen als vlinders weg…
Op feestdagen is de lege plek aan tafel extra voelbaar en zichtbaar
De feestdagen zijn bij uitstek de dagen waarop ik extra stil sta bij hun dood. De dagen waar ik hun afwezigheid extra voel. En toch geniet ik volop.
Rituelen uitvoeren maken het gemis minder pijnlijk
Door hen te gedenken. Door het ritueel van de twee vazen met vlinders. Ik kijk ernaar en mijn hart vult zich. Ik voel liefde en trots. En geniet van het samenzijn. En als die traan er plotseling toch is… dan laat ik die gewoon even gaan.
Dan denk ik aan gesprekken met cliënten. Voor wie deze Paasdagen een kwelling zijn. Zich afvragen hoe ze de dagen door moeten komen. Omdat het zo anders had moeten zijn. Ik herken de worsteling. Ze gaan door hetzelfde proces als wij destijds. Samen zoeken we naar manieren die hen helpen.
Aan alle ouders met een lege plek aan de tafel…
Feestdagen zijn vaak de momenten waarop zo duidelijk wordt dat je gezin niet meer compleet is. Dat er iemand aan tafel ontbreekt. Op die dagen is het gemis zo aanwezig.
Vooral het eerste jaar. Je had een voorstelling gemaakt van hoe het zou zijn. En hoe anders is het nu. Een lege plek aan tafel.
Het voelt dubbel. Aan de ene kant wil je niet alleen zijn. Aan de andere kant wil je niemand zien. Voor jou valt er (even) niets te vieren.
Twijfel of je wel of niet op die uitnodiging moet ingaan. Als je ja zegt en je voelt je die dag verdrietig, kun je dan afbellen? Als je nee zegt en je hebt die dag behoefte aan gezelschap, ben je dan nog welkom? Wat als je partner andere ideeën hebt dan jij?
We denken vaak dat een feestdag bruisend en gezellig moet zijn. Dat maakt het beladen.
Wees mild voor jezelf. Geef uiting aan je gevoelens op een manier die voor jou goed voelt. Doe iets waar jij je goed bij voelt. Voel je vrij om je plannen te wijzigen.
Ken jij iemand met een lege plek aan de tafel?
Besef dat ouders met de feestdagen extra worden geconfronteerd met die lege plek. Vooral het eerste jaar.
Het gevoel alleen te zijn, maken de feestdagen extra zwaar. De wisselende gevoelens maken het lastig om afspraken te maken. Nodig ze uit en aanvaard dat wellicht verdrietig zijn of de afspraak annuleren. Vertel ze dat het okay om op het laatste moment af te bellen, eerder naar huis te gaan etc.
Stuur een berichtje waarin je laat blijken dat je snapt hoe moeilijk het voor ze moet zijn met die lege plek aan tafel. Bel ze op. Ga langs voor een bakkie.
Het gevoel dat je er voor hen bent en hen verdriet aanvaard, maakt de feestdagen lichter.
Ik wens iedereen licht, liefde en mooie dagen.
door Leonie Nuijen | mrt 30, 2023 | Het rouwproces na babyverlies
Herken je dit?
Je bent je kindje verloren…
En daar sta je dan met Baby’s eerste jaar in je hand.
Een invulboek…
Een boek om te vullen met herinneringen aan je baby…
Maar het liep zo anders
Dit boek dat nooit gevuld gaat worden met herinneringen aan jouw baby’s eerste jaar
Voor jouw baby geen mijlpalen die je vastlegt met de ‘Milestone kaarten’
Voor jou enkel lege pagina’s…
Wat startte als de mooiste periode van je leven, eindigde in een nachtmerrie.
Een nachtmerrie die werkelijkheid is
Het verdriet is niet te beschrijven… Je hebt een hart vol liefde en lege handen.
Je moet op een andere manier leren vasthouden.
Maar hoe doe je dat als je wordt overmand door verdriet?
Ook ik maakte dit mee. En ook al haalde ik voor opstellen Nederlanda niet meer dan een mager zesje. En kreeg ik bij handvaardigheid een zes voor de moeite…
Schrijven en creatief bezig zijn, hielpen mij mijn gevoelens te uiten en mijn gedachten te ordenen. Ik dacht niet na of het wel goed was geschreven. Ik dacht niet na of het wel mooi genoeg was. Ik volgde mijn gevoel.
Het hielp mij door mijn rouwproces. Ik bundelde mijn verhalen, gedichtjes, tekeningen, plaksels en foto’s tot een boek. Een Koesterboek voor mijn kinderen.
Dit boek verdiende een unieke kaft. Ik zocht contact met Nathalie Roelofsen Nijzink. Zij maakt Hemelwieg. Ik was ervan overtuigd dat zij de persoon was die mij zou kunnen helpen bij het afronden van mijn Koesterboek. Ik wilde per se een zachte kaft. Een kaft die fijn was om aan te raken.
Nathalie hielp mij om los te laten dat het mooi moest zijn en mijn gevoel te volgen. Het resulteerde in een omslag die mooier was dan ik van tevoren had bedacht. Helemaal toegespitst op mijn twee kindjes Madelon en Oscar. De cirkel was rond.
Het laatste zetje in mijn rouwproces. Het was de start van mijn coaching praktijk voor ouders die een baby zijn verloren.
Omdat creatief schrijven en schrijven, helend zijn in het rouwproces hebben Nathalie en ik de handen in één geslagen. Wij bieden jou de mogelijkheid je eigen Koesterboek te maken.
We begeleiden je bij het schrijfproces en maken een prachtige omslag voor je boek.
Het maken van de omslag kan de start zijn voor jouw Koesterboek maar kan ook de afronding zijn. Of ergens daar tussenin.
In ieder geval helpt het jou een stapje verder in je rouwproces.
